September 12, 2013

I pavdekshem Azem Hajdari

. . . po Sali Berisha e vrau    
  

Nga postimi i mbrëmshëm i deputetit Sali Berisha shkëputëm këto komente dhe foto:


Sali Berisha Facebook 

Azem ti je gjalle!

Te dashur miq, sot vendosem ne Varrezat e te Reneve te Kombit, eshtrat e burrit te madh te kombit shqiptar, tribunit legjendar te lirive dhe dinjitetit njerezor te shqiptareve, udheheqesit te levizjes studentore te dhjetorit 90, themeluesit te PD, mikut tim te paharruar Azem Hajdarit.


Ne krye te levizjes studentore ne dhjetor te vitit 1990 Azemi gjunjezoi diktaturen me te eger komuniste ne Europe dhe beri per lirine e shqiptareve te shtypur me shume se kushdo tjeter ne histori. Nder perjete vepres se pavdekshme dhe kujtimit te ndritur te Azem Hajdarit! Azem ti je gjalle! sb


Komenti në foto:

Blerim Poka Blero
I pavdekshem Azem Hajdari po Sali Berisha e vrau



Komente:


Shpetim Merja
Ti e vrave martirin e demokracis,


Joni Albania
Une jam demokra por ky e ka vra. Ky me çetën e ve e SHKËRDHYEN të djathtën shqiptare !!!!!! Kjo nuk është e djahta e INTELEKTUALËVE, PEDAGOGËVE dhe STUDENTËVE të 90-s !!
Kjo është e djathta e LLUMIT të shoqërisë si dhe e injorantëve,fshatarëve dhe atyre që blehen për 20 mijë lekë !!!! As tek Lulzim Basha skam besim se do reformoje strukturen e te djathtes. Muti ka marre totalisht forme tani , dëmi është i pakthyeshëm !
TURP !



Komente:

Ilir Sh Sadiku
qfare shikimi i Bashes,drejtuar kah doktori


Leo Albacino
Ça te pame basha,


Adrian Aliaj
Po ik I zoti Sali, leri hapsire brezit te ri. E vure prift Bashen e tani po rruan mjekrren.


Jimmy Ili Hoxhaj
Zoti sal. Kot thon alkapone duhej te te ishte me i famshem pseudonimi alsaliberisha je kryemafioz dhe e zhduke dhe e nderon si ke fytyr dhe ndjenja qe del e flet para popullit shporrru o pis


Mateo-besnik Shurbi
per te vra e ka vra Sala edhe formalitetet ja ben ai. eeeeeeeeeh medet zotit per ate e familjen e tije. keta te tjeret bejne politike me shpirtin e tije.


*    *    *









Ku shkoi vallë

... gjithë ky humor Parlamentar?!!



Përse nuk duroi dot?

Nga Mero Baze

Ditën e fundit të pushtetit, Sali Berisha postoi një koment në Facebook, ku e krahasoi Edi Ramën me Papandreun dhe parashikoi se fundi i tij do të jetë i afërt. Shumë vetë e agresuan në rrjetet sociale me komente fyese dhe natyrisht të tijtë morën një dozë optimizmi për profecinë e tij. Në pamje të parë dukej një llokmë urrejtje për rrëzimin nga pushteti, që Berisha përpiqej ta hidhte mbi turmë. Por krahasimi në fakt mbetet dramatik.

Pyetja themelore që shtrohet në këtë rast nga simetria me Greqinë e tre viteve më parë, nuk ka të bëjë aq me Papandreun, se sa me atë që ia dorëzoi Greqinë, Papandreut. Në  inkoshiencën e vet Berisha pranoi para shqiptarëve se Shqipëria është një vend në buzë të humnerës ekonomike, dhe fajësoi retorikën optimiste të opozitës që sipas tij do sillte dështim.

Por në të vërtetë çfarë Shqipërie po dorëzon Sali Berisha?

Nëse marrim fjalimet dhe argumentet me të cilat Berisha dhe të vetët agresojnë qeverinë e re, pa nisur punë, ata tentojnë të thonë se kanë lënë një Shqipëri të zhvilluar, një ekonomi të shëndoshë që vjen pas Gjermanisë dhe parametra ekonomikë të stabilizuar. Nëse është kështu, mos e dëgjoni fare fjalimin e Edi Ramës për programin ekonomik të qeverisë se nuk ka pikë rëndësie. Shqipëria nuk ka nevojë as për rilindje dhe as pas për lindje, por për zhvillim normal. Edi Rama, edhe nëse ka dëshirë t’i ngjajë Papandreut, nuk e bën dot, pasi Papandreu mori një Greqi në buzë të greminës dhe u tërhoq për të mos e çuar një hap përpara në greminë, kurse ky, sipas Berishës, po merr një Shqipëri të fortë dhe ekonomi të begatë.

Në fakt ne të gjithë e dimë çfarë Shqipërie po merr Edi Rama, ndaj po dëgjojmë fjalimin e tij. Do të bënte mirë ta dëgjonte dhe Sali Berisha. Jo për të mësuar ndonjë gjë nga Edi Rama, por për të korrigjuar vetveten në prognozën e tij prej kasandre.

Që Shqipëria të përfundojë në humnerë siç po ndjell ai përditë, dhe që Edi Rama të përfundojë si Papandreu, ai duhet të pranojë së pari që ka lënë një Shqipëri të shkatërruar, me një buxhet piramidë që nis me borxhe që ditën e parë, një ekonomi të destabilizuar, një pronë publikë shpërndarë si llokma për shokët e djalit dhe vajzës deri në sekondat e fundit në pushtet, me një mjekësi dhe arsim në mjerim, me një rend që i ngjan zonave që kontrollohen nga talibanët në Kandahar, dhe me depresion në rritje të shoqërisë.

Të gjithë e dimë që Shqipëria që po merr sot Edi Rama është kjo e dyta. Ajo është po aq keq sa ç’ishte Greqia kur hyri në zgjedhje, por me një ndryshim të madh. Karamanlisi pranoi se kishte fundosur Greqinë dhe iku.

Sali Berisha, në gjithë tragji-komizmin e tij, kërkon që në histori të jetë dhe hero, dhe i gjallë që ta shikojë emrin në pllakën e lavdisë. Në fakt ai është vetëm një i gjallë i çmendur, që kërkon të lidhë dështimin e tij me dështimin e vendit.

Është kjo arsyeja që kur ia përmend Papandreun, është në orën e të vërtetës së tij, pasi po ia dorëzon Shqipërinë siç ia dorëzoi Greqinë Karamanlisi, Papandreut, por për këtë duhet të ulet e të dëgjojë se si duhet shpëtuar.

Dje në sallën e Kuvendit ai nuk duroi dot as dy minuta. Sapo Edi Rama përdori profesionin e tij të vjetër si publicist për t’i ngulur thikën në nerv, duke i përmendur “kokën e ulur”, ai turfulloi dhe doli jashtë duke marrë zvarrë gjithë burrat dhe gratë e grupit parlamentar, të cilët akoma nuk janë mësuar që Sali Berisha është një deputet i thjeshtë, dhe ndoshta më i urryeri në atë grup parlamentar. Shkuan pas tij si delet dhe dolën jashtë. Nuk denjuan as ta dëgjojnë kryeministrin, që sipas tyre gënjeu shqiptarët me premtime si Papandreu.

Arsyeja përse Berisha nuk duroi dot, ishte hyrja kirurgjikale e rivalit të tij tek gjendja në të cilën është Shqipëria. Berisha e do Edi Ramën si Papandreu, por është i tmerruar kur të shfaqet Shqipëria e vërtetë që ka katandisur ai, më keq se Karamanlisi Greqinë. Nuk e duron dot të bien gënjeshtrat e imponuara të tij për një orë në Kuvend. Nuk e duron dot, që Shqipëria sa herë ikën Berisha nga pushteti, ka nevojë të ringrihet. Nuk e duron dot që ai nuk ka më në dorë fatin e këtij vendi dhe atij parlamenti. Si një pirg i lëvizshëm mërish dhe urrejtjesh, ashtu i ngrysur, kokulur, duke folur plot gulçima urrejtje, ai u ngrit dhe doli nga salla për shkak të pafuqisë që ka për të parë se çfarë ka bërë. Doli jo vetëm pse nuk duronte dot Edi Ramën, por nuk duron dot që dhe grupi i tij parlamentar të dëgjojë Lulëzim Bashën dhe të rrijë në sallë. Donte doemos të dukej që ishte ende gjallë dhe me njerëz pas vetes. Donte të mos dëgjonte asnjë fjalë nga ato që i kujtojnë shqiptarëve kush i ka qeverisur.


Programi i Edi Ramës nuk është ndonjë ilaç për të shpëtuar Shqipërinë. As vetë Edi Rama nuk është Mesia që do të na rilindë. Por mund t’ia dalim të jemi një vend normal dhe njerëz normalë. Siç mund të jetë normal një vend ku Sali Berisha nuk është më asgjë! Ai nuk e duroi dot këtë dhe iku duke i marrë zvarrë nga pas. Për ta na treguar se është akoma një gjë. Një dordolec që tremb vetëm harabelat e vet.


Sali Berisha Facebook Faqja Zyrtare



Shënime nga Ditari i Doktorit:


Përgatitjet e fundit për zhvarrime dhe rivarrime!


Zakonisht në mëngjes më zgjon celulari. Rreth orës tetë e gjysmë të mëngjesit çdo ditë fillojnë thirrje. Sot zilja e parë ra në orën dhjetë. Në fakt ishte një mesazh. Sekretarja më kujtonte që kisha takim në drekë me Thaçin. Aty e kuptova që isha akoma në gjumë. Pashë telefonin, asnjë thirrje. Nuk ka mundësi, thashë. Do me jetë prishur aparati. Ndërrova aparat dhe futa kartën tek tjetri, po njësoj. Asnjë thirrje e humbur, asnjë mesazh.

U çudita shumë. Si ka mundësi, thashë, nga 20 telefonata që vinin për gjysmë ore, mos të ketë asnjë thirrje të humbur.

Kur shkova në zyrë, po ashtu ishte qetësi e madhe. Pyeta sekretaren mos më ka kërkuar dikush në telefon, por ajo tundi kokën e trishtuar. Çudi e madhe, si ndryshojnë njerëzit menjëherë. Mendojnë që nuk jam më kryeministër ngaqë bëra dje mbledhjen e fundit. Harrojnë që jam deri të hënën kryeministër.

U ula në zyrë dhe për herë të parë nuk kisha asnjë shkresë për të firmosur. Hapa TV. Po i kaloja me shpejtësi, kur në një TV po shikoja Fevzon. Po fliste dhe ai për jetën e tij. E ndoqa pak. Po thoshte gjëra që s’kisha dëgjuar ndonjë herë. Po fliste për shoqërinë e tij me Ramën qysh në vitet ‘90-të, si kishin luftuar bashkë kundër meje, si kishte përballuar vitin e vështirë ‘97 kundër regjimit Berishës, pastaj si kishte luftuar TV Klan Berishën nga ‘98 deri më 2005, të cilën e cilësoi betejën më të madhe të jetës së tij. U bëra nervoz. E ndryshova kanalin.

Një TV tjetër jepte rivarrimin e Gani Malushit. U gëzova shumë. E meritonte këtë respekt tek Varrezat e Dëshmorëve. Javën tjetër do varrosim aty dhe Azemin. Jo pa qëllim e lashë Azemin këto tetë vite pa e varrosur aty. Desha ta lija për javën e parë që do ikja nga pushteti për të parë si do reagojnë socialistët. Po reaguan, është e qartë, ata e kanë vrarë. Kanë kaq vite që duan të ma lënë mua në kurriz vrasjen. Por tani do të shikoj si reagojnë. Më thoshin vazhdimisht këta të mijtë ta varrosim Azemin tek Varrezat e Dëshmorëve, por nuk u ktheja përgjigje. E kisha të qartë në mendje si duhej bërë. Duhet që të vë në provë këta socialistët a pranojnë t’i shkojnë në varr a jo.

Befas kur po mendoja këto, më erdhi në zyrë Gjergji, që po merret me dorëzimin e zyrave.

-Doktor, ka një shqetësim nga njerëzit tanë, tha. Po më pyesin dhe nuk di çfarë t’u them…

-Përse pyesin, i thashë.

-Më thanë që arkivolin e Azemit duan ta marrin në krah nga PD-ja para kryeministrisë…

-Në asnjë mënyrë, i thashë, se legjitimojmë PD-në e vjetër. Duhet me e marrë nga PD-ja e re, nga SHQUP-i.

-Po ata duan të nisen nga vendi ku është vrarë, tha Gjergji.

-Nuk ka rëndësi ku është vrarë, rëndësi ka godina, i thashë. Të nisen nga SHQUP-i.

-Në rregull, tha Gjergji, po meraku i tyre është se duan ta kalojnë para kryeministrisë. Dhe më thonë ta mbushim me armë brenda apo vetëm trupin?

-Shiko, ai burrë s’mund të varroset pa armë në arkivol. T’ia venë një herë, i thashë.

-E kuptova, tha Gjergji dhe doli i hutuar. Mori dikë në telefon dhe i tha: “Bëjuni gati për datë 12”!

U qetësova. Me këtë njeri merrem vesh shumë lehtë. Nuk ka ndryshuar që nga ‘98. Dhe atëherë më pyeti, më tha ‘Doktor, ku ta çojmë Azemin’ kur mbaroi mitingu. Në varreza, i thashë duke treguar me dorë nga kryeministria. Dhe ashtu bëri.

Pastaj po kontrolloja prapë TV. Prapë rivarrimi. Nuk m’u nda ky simbol. Qysh kur erdha në pushtet më 1992 e nisëm me zhvarrime dhe rivarrime dhe ashtu po e përfundojmë. Telefoni ende nuk kishte rënë asnjë herë. Po kontrolloja Whatsapp. Mbesa më kish shkruar a do ikim këtë javë në Dhërmi? Ç’t’i thosha. Jo, i thashë, se ka gjyshi punë. Po nuk të hoqën ty gjysh akoma, me shkroi. Ç’t’i shkruaja. Jo, i thashë. Më 12 ua tregon gjyshi këtyre. Përpara!